Τετάρτη 11 Μαρτίου 2009

Κοριτσια της..φυγης......


Ξαπλωμενη πλαϊ στο ημιγυμνο κοιμησμενο σου κορμι
ανασυρω νωπες αναμνησεις ηδονης απο το αναλαφρο λευκο σου παπλωμα
κοιτω το αγγελικο σου προσωπο μικρε μου Αδονη
και νιωθω τοσο μικρη μπροστα σου
Στεκω χωρις ανασα
ν'ακουσω τους ρυθμικους ηχους της καρδιας σου
τις ανασες που ξεχυνονται απαλα απο το καλιγραμμο στερνο σου
Ανασηκωνομαι βουβα καθως σε κοιτω ακομη
παραδομενο στην αναλαφρη αγκαλια του Μορφεα
μικρη,αθωα μου,ανυποψιαστη αγαπη...δεν εγινα ποτε δικη σου....
Μια τελευταια φευγαλαια ματια στο φεγγαρολουστο κρυο δωμα
που στεγασες τα παιδικα σου ονειρα-δεν αξιζα να ζω μεσα τους..
δεν ανοικα σ αυτα-
Κι υστερα ο δρομος ξανα..το γνωριμο παγωμενο σοκακι
της δικης μου γνωριμης μοναξιας..

Δευτέρα 9 Μαρτίου 2009

Στη μικρη ασημοβαμμενη σεληνη..


Ονειροπολο φεγγος
της μελαγχολικης σεληνης
ταχα απο ποιο πινακα του Da Vinci να'χεις ξαπηδησει;
Ποια τα μυστηρια της αποκοσμης σου λαμψης
που ωθησαν νροπαλες νυμφες να χορεψουν
κατω απο το θλιμμενο σου χαμογελο;

Παρθενα νυφη,εσυ
που καρτερεις τον αστραφτερο αναβατη
στο χρυσαφενιο του αρμα

Καθε αυγη στην τρυφερη σας συνουσια υποκλεινομαι
Καθε δειλι στον κρυφο σας αποχαιρετισμο μελαγχολω...

Oblivion


Ανασα της θαλασσας
γεμισε τα λαιμαργα πνευμονια
αλμυρα των ωκεανων
σκαρφαλωσε στα γλυφα νερα των ματιων
Ορισε την ωρα
που θα σταθω ταπεινα
εμπρος σου
επαιτης της αιωνιας ληθης σου...

Tribute to Narcissus




Προσελθετε Νυμφες
και θρηνηστε στις οχθες
της καθρευτενιας λιμνης
τον ομορφο εκεινο νεο
που υβριστικα αψηφησε
το γηρας και το θανατο
οικτιρησε την ασχημια
και περιγελασε τη θνητοτητα


Κι ομως να που αυτης της θνητοτητας
αν και δεσμιος
τη φθαρτοτητα υπερεβει
με το θανατο του
υμνωντας το αιωνιο καλος...

Εφιαλτες...









Περιτεχνες ανθρωποπαγιδες
καμμομενες απο ινδιανικα ονειρα
μοιαζουν οι εφιαλτες να ξεπηδουν
στο γιομα του φεγγαριου
ξυπνωντας κοιμωμενους μαυρους ιπποτες
καβαλαριδες σταχτιων φοβων
που σκοπιζουν στη νυχτα
ενα ανηλιαγο σκοταδι