I remember...
Σου φυσηξα ενα ψεμα ακομη και τα ματια σου δακρισαν
Αρχισες να βηχεις αληθειες
που πνιγηκαν στις θηλιες του καπνου...
Τυληξες το εγω σου λιγο πιο σφυχτα στο λαιμο
και εριξες αδιαφορα το φταιξιμο στο κρυο..
Ανοιξα το βημα μου να προλαβω τη φευγατη σκεψη σου
μα σκονταψα σε ενα λιβαδι σπασμενα πρεπει..
Στο κατ του βουβου καρε σου κραυγασα πισω αληθειες
μα εσυ μοναχα κροταλισες τα δοντια
μασουλωντας και φτυνοντας λεξεις..
Τελος ξεφυσηξες κουρασμενα...
Γυρνωντας την πλατη ακουσα κατι να σπαει κατω απο το βημα σου..
Χρονος ξεχυλισε μεσα απο τους ροζους των ονειρολουλουδων
και το τοπιο ελιωσε μεσα στην αμμοθυελλα που ξεσπασε
Μεχρι που το χρωμα εσταξε απο τις ακρες στου καμβα
και λερωσε το κενο..
