Τι συμβαινει ομως οταν η ευτυχια τους ειναι στα χερια αλλων?γιατι η ευτυχια δεν ειναι,δυστυχως, παντα στα χερια μας...μακαρι να'ταν...
Τι συμβαινει αν ομως οι ανθρωποι βολευτουν με προσορινες λυσεις που δεν προσφερουν την ευτυχια παρα μια ευημερη πλασματικη ευχαριστηση?
Tελικα τι αξιζει περισσοτερο?...η απολυτη ευτυχια με οποιοδηποτε κοστος...η μια ευημερη,πιο βατη καθημερινη,μικρη ευχαριστηση?..
Tελικα αξιζει για χαρη ενος τωρα να χαραμιστουμε σ'ενα συμβιβασμο..να χαραμισουμε ενα μετα?...ή αξιζει για χαρη ενος μετα να χαραμισουμε ενα τωρα?..
Mεχρι που θα εφθανε ο ανθρωπος για να κατακτησει μια απολυτη ευτυχια?ποσα θα μπορουσε να ανατρεψει..να καταστρεψει...να θυσιασει για χαρη της?αληθεια θα μπορουσε??..
Κι αν ομως η ευτυχια δεν υπαρχει?κι αν ειναι κατι το πλασματικο?το ουτοπικο?θα συνεχισεις να κινηγας ανυποτακτες χειμερες ή θα βολευτεις?
Aν τα εχεις χασει ολα...που καταληγεις?
Yπαρχει καποιo αποτερo διδαγμα σ'αυτο τo ερευνητικo παραληρημα??
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου