Να μ'αγαπάς...

Να μ αγαπας...να μ αγαπας για τις ωρες που με μισω για τις ωρες που με σιχαινομαι...που με φοβαμαι..

Να με μισεις για τις στιγμες που με υπερ-αγαπω για τις ωρες που χανομαι μεσα σε εναν υπερφιαλο εγωισμο....που μισαλοδοξω...

Να εισαι στο πλαι μου οταν σε διωχνω...οταν αθελα μου σε πληγωνω..να εισαι εκει γιατι τοτε περισσοτερο απο εσενα θα ποναω εγω..

Να τραβιεσαι στις σκιες..οταν με βλεπεις να αποτραβιεμαι μακρια οταν δεν αποζητω την ζεστη αγκαλια σου...γιατι εκεινες ειναι στιγμες σκοτεινες που μονο το σκοταδι μπορει να αγκαλιασει..

Να μου κρατας σφιχτα το χερι οταν μας πολεμουν οι αδαεις...οταν μας συνθλιβουν οι δαιμονες μας..γιατι τοτε θα σε εχω οσο ποτε αναγκη...

Να μ'αφηνεις ελευθερη να τρεξω οταν ερχομαι στην ακρογιαλια...οταν το κυμα σκαει στα ποδια μου γιατι μονο ετσι μπορω να αισθανθω εστω και για λιγο ελευθερη...

Να μη μου λες ψεματα..οταν το καταλαβω θα πληγωθω βαθεια..οταν το δω στα ματια σου...γιατι δεν εχεις λογω να το κανεις...σ'αγαπαω γι'αυτο που εισαι..να εισαι αληθινος...

Να με τραβας μακρια..οταν το παρον μαδαει τα φτερα μου..οταν η συνηθεια απλωθει σαν ομιχλη πανω απο τη ζωη μας..γιατι παντα θα θελω να πεταξω...να πεταξουμε μαζι...........μακρια.....

Σ'αγαπαω....μη το ξεχνας...γιατι εισαι ενας μικρος εκπτωτος...ενα μικρο πρασινο ανθρωπακι...οπως κι εγω.....