Πες μου αληθεια μπορεις να μ'ακουσεις?
μεσα στις κραυγες μου μπορεις να ξεχωρισεις..
μια ψυχη που αιμοραγει οπιο και δακρυ μαζι?
Πες μου αληθεια μπορεις να αντεξεις?
ενα μυαλο σκοτεινο γεματο σκιες και λαβυρινθους
μπορεις να μη χαθεις?
Γιατι εμαθα τη καρδια επτασφραγιστη να φυλαω
με ορθομενα τειχη και ταφρους γεματες αιχμηρα βελη
και δηλητηριασμενα καρφια..
μπορεις να μη πληγωθεις?
Πες μου αληθεια τι ψαχνεις σ'αυτο τον αγριο τοπο
οπου τσουκνιδες και μαυρα ροδα ανθιζουν
οπου τα ορνια φερνουν αεναους κυκλους
πανω απο σαπια κορμια..?
τι ψαχνεις?τι ζητας?
Τη πετρα του φεγγαριου?
το μαυρο μαργαριταρι?
την μαγικη συνταγη του αιωνιου χαμου?
πες μου τι ζητας?
Γιατι ειδες περα απο τη μασκα
περα απο τη πλανη των αδαων
μα τωρα που ξερεις
γιατι στεκεις με σπαθι στωμομενο
κατω απο τον καυτο μαυρο ηλιο?
Η πριγκιπισσα χαθηκε μεσα στο καστρο
ισως να εχει πεθανει πια
ισως να ειναι και ο δρακος που παραφυλα
πισω απο τα βραχια με τα κεχριμπαρενια του ματια
γεματα πεινα και οργη..
προσεχε....σ'αυτο το καταραμενο τοπο που πας
ο αερας ειναι μολυσμενος απο τα νεκρα σωματα
και το νερο δηλητηριασμενο απο τις ριζες του Νεκρωμενου Δασους
τα ξωτικα ειναι μοχθηρα πλασματα που παραμονευουν να κλεψουν τη ψυχη σου...
τι ψαχνεις λοιπον?τι ζητας?
3 σχόλια:
Μα γιατί η ανθρώπινη ψυχή να παρουσιάζεται τόσο σκοτεινή και μακάβρια? Σιγουρα καπου στο βάθος αυτου του τόσο (μα τοσο ,μα τοσο, χριστέ μου) μισλλοδοξου τοπιου διακρινεται αυτο που ψαχνω και ζηταω.η ελπιδα , το ιερο δισκοποτηρο να με λυτρωσει απο αυτη τη σαπισμενη μιζερια και να με γλιτωσει απο τη παρακμη που με καταδιωκει . Ω, ακομα και ο Ποε θα ηταν περισσοτερο αισιοδοξος!!!
ισως...φιλε ή φιλη....αλλα εγω δεν ειμαι ο Ποε...μακαρι να μπρουσα να τον φτασω στο μικρο του δαχτυλακι..!
ισως καπου στο βαθος παντως κατι να υπαρχει...το θεμα ειναι ποιος αντεχει να περασει μεσα απο ολα αυτα οπλισμενος μ'ενα "ισως"..
Δημοσίευση σχολίου