ζαλισε με...χορεψε με....
μεχρι το ξημερωμα...
οχι δε με νοιαζει ποιος εισαι..
αποψε σε χριζω ονειρο μου...
σταξε μου ροδονερο
ταξιδεψε με μεσα στη βενετσιανικη μεθη..
μια μασκα..ενα ψεμα...μια νυχτα..
εσυ δεν θα'σαι συ...κι εγω...
εγω θα'μαι το νοθο παιδι της νυχτας
ενας εξοριστος της χωρας του Ποτε..
νιωσε την ανασα μου..καυτη και μεθυσμενη
να παταει απαλα πανω τις νοτες
σφιξε με...
αποψε ντυθηκα πλανη..
κι εσυ....εσυ ντυθηκες ψεμα..
αυριο....αυριο θα'ναι αργα...
αργα για τα παντα.....
6 σχόλια:
Hρθε άραγε αυτό το "αργά";
Γιατί ....
Και γω τι θα χω πια να περιμένω...
με ξεγελασε το "αυριο"...μου ειχε πει πως θα γινοταν "σημερα"...αλλα καπου κρυφτηκε...
μεχρι τοτε....χορευουμε μεχρι να σπασουν τα γυαλινα γοβακια μας..κι αν ακομη δεν εχει ερθει...θα χορεψουμε ξυπολιτοι...
Την καληστερα μου βροχινη ψυχη..
"απόψε ντύθηκα πλάνη"
εγώ γδύθηκα αλήθεια και κρυώνω...
(ωραίο μπλογκ)
ΔemΩΝ μου σ'ευχαριστω...
εχω μια κουβετρα τρυπιο ψεμα να σε σκεπασει...δεν κανει και πολλα βεβαια..αλλα απο το τιποτα...
Εσπερε..κι αν τα σπιρτα μου ειναι μουσκεμενα απο το μπρουσκο της ψυχης της Νυχτας?
αθιγγανη φωτια εχει γινει η καρδια μου...κι εγω αρεσκομαι να δινω σαλτα και να πηδαω απο πανω της...μεχρι που να τσουρουφλιστουν τα ποδια μου...
Την καλησπερα μου..
Δημοσίευση σχολίου