Τρίτη 23 Μαρτίου 2010


4 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Η γεύση πικραμύγδαλου συνεχίζεται... και είναι πανέμορφη. :)

Καλημέρα

*little LoU* είπε...

Την δικη μου καλημερα σου στελνω πανω σ'ενα πεταλο τοτε....

Σ'ευχαριστω...

KOSTAS PAP είπε...

Έχει μια αντηλιά που θολώνει το τοπίο και το πρόσωπο είναι επίκαιρη και ανοιξιάτικη και κάτι μας κρύβει (ένα μυστικό, του φωτογράφου). Καλό βράδυ.

*little LoU* είπε...

Ειναι μια ζεστη μεσημεριανη αντηλια στον αντιποδα της βραδινης ψυχρας...Οσο για το προσωπο με τη φαντασια σου χτισε τις λεπτομεριες για 'κεινο και το φωτογραφο...
Οσο για το μυστικο...θα το αφησω χαραγμενο στη πετρα κατω απ'την αμυγδαλια...αν θελησεις ψαξ'το..

Την καλησπερα μου