Κοριτσια της..φυγης......

Ξαπλωμενη πλαϊ στο ημιγυμνο κοιμησμενο σου κορμι

ανασυρω νωπες αναμνησεις ηδονης απο το αναλαφρο λευκο σου παπλωμα

κοιτω το αγγελικο σου προσωπο μικρε μου Αδονη

και νιωθω τοσο μικρη μπροστα σου

Στεκω χωρις ανασα

ν'ακουσω τους ρυθμικους ηχους της καρδιας σου

τις ανασες που ξεχυνονται απαλα απο το καλιγραμμο στερνο σου

Ανασηκωνομαι βουβα καθως σε κοιτω ακομη

παραδομενο στην αναλαφρη αγκαλια του Μορφεα

μικρη,αθωα μου,ανυποψιαστη αγαπη...δεν εγινα ποτε δικη σου....

Μια τελευταια φευγαλαια ματια στο φεγγαρολουστο κρυο δωμα

που στεγασες τα παιδικα σου ονειρα-δεν αξιζα να ζω μεσα τους..

δεν ανοικα σ αυτα-

Κι υστερα ο δρομος ξανα..το γνωριμο παγωμενο σοκακι
της δικης μου γνωριμης μοναξιας..