θλιΨ!

Θλιψης βλεμμα

ακροπατω στα θραυσματα

που αφηνει πισω η γυαλινη καρδια σου

ισως καποτε να βρω ο,τι απεμεινε

και σφιχταγγαλιαζοντας αυτο το "ισως"

να σταξω δακρυα απ' ο,τι εχει μεινει απ' τη δικη μου

να ξεπλυνω το ξεραμενο αιμα των ονειρων....

(Δ-Λ περι 7:15 ath στο Ψ γωνια)

Για μια βροχη που αργησε να'ρθει..

Σταλαξε ο ουρανος κοκκινα δακρυα

πυρωμενα καρφια

στου μνηματος μου σφυχτα

επανω τα σκασμενα ξυλα

Και κλειδωσε μεσα

'κεινα λασπωμενα δαχτυλα

που στις σκιες του μισοφεγγαρου

κραυγασαν χωρις μιλια...

"Βροχη!γιατι μου κλεψες τα δακρια??"