Να μ'αγαπάς...

Να μ αγαπας...να μ αγαπας για τις ωρες που με μισω για τις ωρες που με σιχαινομαι...που με φοβαμαι..

Να με μισεις για τις στιγμες που με υπερ-αγαπω για τις ωρες που χανομαι μεσα σε εναν υπερφιαλο εγωισμο....που μισαλοδοξω...

Να εισαι στο πλαι μου οταν σε διωχνω...οταν αθελα μου σε πληγωνω..να εισαι εκει γιατι τοτε περισσοτερο απο εσενα θα ποναω εγω..

Να τραβιεσαι στις σκιες..οταν με βλεπεις να αποτραβιεμαι μακρια οταν δεν αποζητω την ζεστη αγκαλια σου...γιατι εκεινες ειναι στιγμες σκοτεινες που μονο το σκοταδι μπορει να αγκαλιασει..

Να μου κρατας σφιχτα το χερι οταν μας πολεμουν οι αδαεις...οταν μας συνθλιβουν οι δαιμονες μας..γιατι τοτε θα σε εχω οσο ποτε αναγκη...

Να μ'αφηνεις ελευθερη να τρεξω οταν ερχομαι στην ακρογιαλια...οταν το κυμα σκαει στα ποδια μου γιατι μονο ετσι μπορω να αισθανθω εστω και για λιγο ελευθερη...

Να μη μου λες ψεματα..οταν το καταλαβω θα πληγωθω βαθεια..οταν το δω στα ματια σου...γιατι δεν εχεις λογω να το κανεις...σ'αγαπαω γι'αυτο που εισαι..να εισαι αληθινος...

Να με τραβας μακρια..οταν το παρον μαδαει τα φτερα μου..οταν η συνηθεια απλωθει σαν ομιχλη πανω απο τη ζωη μας..γιατι παντα θα θελω να πεταξω...να πεταξουμε μαζι...........μακρια.....

Σ'αγαπαω....μη το ξεχνας...γιατι εισαι ενας μικρος εκπτωτος...ενα μικρο πρασινο ανθρωπακι...οπως κι εγω.....

the birth of the Ice Queen...

Eνα κειμενο που ειχα γραψει αρκετο καιρο πριν....ποσο γρηγορα περνα ο καιρος....
και οι πληγες επουλονονται....αργα....αλλα επουλονονται...ψαχνοντας στο Net βρηκα αυτη τ φωτογραφια και μου ξυπνησε σκονισμενες αναμνησεις...χωρις πονο-πια- το παραθετω εδω..

...and so I ran

I ran with my bare feet against the cold snow

to remind me the same coldness of my heart..

I ran until my lungs were about to burst

I run until i could find no more path before me..

I run hopping I would find you in the end...

What a fool I've been..

there is nothing here but emptiness....

As the breeze blows on my hair

I close my eyes and smile...

....for a moment I thought it was your gentle touch..

your lips wispering words of tenderness...

but it was nothing but the wind taking awaymore of me..

Looking up the sky

I grance back to see the crimson trail I've been leaving behind

....I hate this weakness......

After a deep breath I decide I shall not miss anything in this life

I shed my skin and give myself into the darkness that so gently calls my name..

It embraces me with its long strong arms and holds me

so tightly against it that

I lose my breath crying out your name in pain..

But you'll never hear it.....

Gia Ton Erwta....

Moiazei parado3o,sxedon asteio to pws oi an8rwpoi sunh8izoun na apofeugoun na pragmateutoun thn ennoia tou erwta....Ki omws giati?

Isws giati mesa mas esfalmena tautizoume thn ennoia tou erwta me to sex..thn sarkikh epi8umia, ta zwwdh mas enstikta...

Ki omws auth h tauthsh einai apolutws au8aireth kai lan8asmenh...

Sth zwh kai thn enwsh duo an8rwpwn h' duo embiwn ontwn mporoume na poume pws h epi8umia orizetai ws mia kentromolos dunamh....enw anti8eta o erwtas san mia fugokentros...

H sarkikh epi8umia einai aplhsth...anikanopoihth...oso perissotero thn ikanopoieis toso perissotero desmios ths ginesai...toso perissotero thn exeis anagkh...

H sarkikh epi8umia se kanei na blepeis ton allo ws meso ikanopoihshs ths...san antikeimeno...

O erwtas anti8eta thn 3epernaei...upswnetai panw kai pera apo authn...spaei ka8e egwistiko h' egwkentriko teixos tou eautou sou...Ginesai to meso ikanopoihshs twn anagkwn...twn "8elw" tou allou...

Eisai eutuxismenos,ikanopoihmenos,plhrhs mesa apo thn eutuxia, thn ikanopoihsh,thn plhrwthta tou allou...

To sex , h sarkikh epi8umia tautizetai me enan illiggo ais8hsewn kai ere8ismatwn, einai h anatara3h twn neurikwn mhxanismwn,ena rigos,mia zalh,mia eswterikh diegersh,me pio apla logia, enas organikos sunagermos...

H akoresth dipsa ikanopoihshs ths,odhgei se mia diarkh anazhthsh....einai mia dipsa basanisthkh,mia ormh adamasth pou den gnwrizei thn plhrwthta, ton koresmo,akribws giati h ikanopoihsh ths thn diegeirei akomh perissotero...Oso perissotero ikanopoieitai,toso pio entonh ginetai...

Anti8eta o erwtas den upagetai toso s'autes tis sarkikes ore3eis...3epetietai panw apo thn epi8umia tou swmatos...ginetai epi8umia tou pneumatos...

H se3oualikh epi8umia mporei safws na upar3ei xwris twn erwta...alla auto pou 8a meinei einai panta ena ais8hma hmiteleias, ena ais8hma kenothtas...

Anti8eta o erwtas sunufenetai me authn thn epi8umia,odhgwntas thn se entelws diaforetika monopatia...

O erwtas kanei to pneuma na anazhta thn oloklhrwsh mesw ths oloklhrwshs tou allou..H roph ths epi8umias antistrefetai....H kinhsh dieu8unetai apo ena au8uparkto "allo" pou kalei to "egw" na stafei pros auto kai na enw8ei mazi tou...

Alla as mh biastoume na kathgorhsoume tous an8rwpous pou euhsuxazontai sthn epi8umia...

Zoume se epoxes makran apo3enwmenes apo auth tou romantismou...O romantismos upokinountan apo mia diarkh anazhthsh tou apolutou erwta pou 8a epefere thn apoluth oloklhrwsh...

Gia na mporesoume omws na aggi3oume ton erwta prepei na eimaste diate8hmenoi na gkremisoume ta teixh pou upswnei to "egw" mas...na ginoume eualwtoi...diafanoi...

Fusika o erwtas mporei na ginei epiponos...marthrikos...enas ka8hmerinos 8anatos..

Se kairous pou h euais8hsia...h endei3h adunamias...an8rwpias,exoun xarakthristei adunamia xarakthra....se kairous pou apaitoun sta8erothta,adiala3ia,s8enos,peisma kai egwismo,den einai a3io aporias giati o erwtas exei ftasei na suriknonetai sth zwwdh kai rixh morfh tou.....to sex...

O erwtas apaitei thn ka8upota3h tou "egw"...thn enwsh tou me ena "egw" kapoiou allou...

Osoi zoun enan alh8ino erwta 3eroun pws einai na blepeis apo ta matia tou allou...na anasaineis apo tous pneumones tou...na skeftesai...na ais8anesai...na zeis arrikta sundedemena me ton allo k ekeinos m esena...na eiste mazi enas an8rwpos........oi duo opseis tou idiou nomismatos....

Safws kai h anazhthsh enos "etairou hmisi" apotelei gia pollous mia outopia....den einai omws....

Ofeileis apla na exeis ta matia ths psuxhs anoixta kai ta aftia ths kardias tentomena...

H zwh moiazei me mia poreia...ena dromo me polles parakampseis kai diakladwseis...alles apla mas bgazoun apo th poreia mas gia ligo...mas odhgoun se nea monopatia ki alles suxna se adie3oda....exoume apoluth eleu8eria na dokimasoume oses 8eloume kai na parablepsoume alles toses....

Otan omws bre8oume s'ena staurodromi ,mia apo tis polles parakampseis pou ennwnoun th zwh mas me th zwh kapoiou allou, mporoume panta na apofasisoume na sunexisoume thn poreia mas akolou8ontas auto to neo orizonta...

Duo poreies zwhs temnontai kai sunexizoun apo ekei kai pera mazi...san mia....auto einai o erwtas...

Gia na upar3ei entoutois oloklhrwsh,prepei amfoteroi oi an8rwpoi na niw8oun e3 isou thn pneumatikh anagkh gia enwsh...

An enas apo tous duo den mporei na anoix8ei,na apota3ei tous fragmous tou,tote o erwtas ginetai monopleuros....arrwsthmenos...

Oso pio grhgora antilhf8oume kati tetoio,toso pio grhgora kai a8oruba prepei na apomakrun8oume apo mia tetoia noshrh katastash....O erwtas xwris antapokrhsh ponaei perissotero apo opoiodhpote basanisthrio....giati einai basanisthrio psuxhs...kardias kai nou...einai arrwstia xwris 8erapeia......h monh 8erapeia einai h upoxwrhsh...

Den mporeis na biaseis ton erwta mesa apo kapoion...den mporeis na ton e3anagkaseis...

O erwtas den upolkeitai sth logikh...einai eleu8eros...au8airetos...ane3arthtos..

Den epilegeis basei logikwn krithriwn poion 8a agaphseis...poion 8a erwteuteis..

An o erwtas kaloupw8ei se logikes kai praktikous sullogismous,pauei na einai sunais8hma....pauei na einai erwtas...ginetai sumbash.....ki auto einai tragiko...tragiko kai 8libero...

Par'ola auta mia teleutaia uposhmeiwsh gia tous tuxerous pou brhkan ton erwta....to allo tous miso......

Pote mhn epanapaues8e stis dafnes ths katakthshs sas...

Mporei h katakthsh tou erwta na einai duskolh,omws h diathrhsh ths flogas tou einai akomh pio apaithtikh....Ka8e mera einai diaforetikh...ka8e stigmh einai monadikh...

An eiste pragmatika erwteumenoi prepei ka8e stigmh na eiste se 8esh na to apodei3ete...na agwnisteite na diathrhsete to fws kai th zestasia ths flogas tou erwta sas...

Polloi megaloi erwtes esbhsan parashrmenoi sto bolema mias ka8hmerinothtas.....

mhn afhsete kati tetoio na sumbei ston diko sas...Alliws 8a strepsete kapoia stigmh to blema sto tzaki kai 8a antikrisete entromoi staxtes kai 8raka....

.....Kai tote isws na einai polu arga na anamoxleusete tis staxtes gia na dhmiourghsete mia spi8a pou 8a anazopurwsei th fwtia....

Souffle..

Tι ειναι το ψεμα περα απο μια αληθεια που κοιτα τον εαυτο της

 μεσα απο ενα παραμορφωτικο καθρεφτη?

Δεν πρεπει να βιαστεις να κατηγορησεις το ψεμα...ουτε να

υποστηριξεις πως εστω και μια φορα στη ζωη σου δεν εχεις πει ενα

μικρο...μεγαλο..δεν εχει σημασια...

αυτο κι αν θα ηταν ψεμα...

Στην πλειοψηφια τους τα ψεματα εχουν μια σκοπιμοτητα..
εξυπηρετουν καποιο σκοπο...

Φυσικα υπαρχουν και αλλου ειδους ψεματα..ψεματα που υπαρχουν για να

υπαρχουν...σαν τη κανελα σε ενα πολιτικο φαγητο...
Δεν εξυπηρετουν  καποια πρωταρχικη αναγκη..
Απλα δινουν μια διαφορετικη νοτα στο πιατο

της ζωης μας...

Το ψεμα ειναι ενα πιατο ιδιαιτερα απαιτητικο..οπως ενα σουφλε..αν
δεν το φτιαξεις με τις σωστες αναλογιες..αν δεν το ψησεις στη σωστη

θερμοκρασια,αν δε το σερβιρεις με το καταλληλο τροπο την καταλληλη στιγμη καταληγει σε μια παταγωδη αποτυχια..

μια πυχτη λασπομενη ζυμη που κανεις δε  θα θελει να δοκιμασει...

Το να δημιουργησεις ενα σουφλε ψεματος ειναι ιδιαιτερος δυσκολο και απαιτητικο..
Αν βαριεσαι τη διαδικασια καλυτερα να σερβιρεις ενα

ψημενο..ή αψητο (αναλογα με τη περισταση) τοστ αληθειας' απλο και

βολικο..αλλα το ψεμα θελει τεχνη..θελει τη σωστη αναλογια

αληθοφανειας ανακατεμενη ομοιομορφα, χωρις να δημιουργει σβολιασματα στη ζυμη, με  την αληθεια, πασπαλισμενη με μερικες πρεζες φαντασιας...

Χρειαζεται προσοχη στο ψησιμο..ουτε σε πολυ χαμηλες θερμοκρασιες

(γιατι δε προκειται να ψηθει ποτε..ή σχεδον ποτε..ή κι αν ψηθει θα

εχει εντονη γευση μπαγιατιλας που θα ξενισει στο "πελατη") ουτε σε

πολυ υψηλες (γιατι κινδυνευεις να καρβουνιασει και τοτε οχι μονο

τσαμπα τοσος κοπος..τοση προετοιμασια και τοσα υλικα,αλλα και ο

"πελατης" θα ειναι εξαιρετικα δυσαρεστημενος και θα δυσκολευτεις να τον πεισεις να ξαναδειπνισει στο μαγαζι σου..)

Βασικοτατος ειναι και ο τροπος σερβιρισματος..ενα σουφλε ψεματος

σερβιρεται με ανεση..ισως και καποιο συγκαλειμενο θρασσος ωστε να

μην αφηνει στο "πελατη" κανενα περιθοριο δυσταγμου ή καχυποψιας..

Ο χρονος και ο τοπος ειναι θεμελιωδη για την επιτυχια του

πιατου..ενας καλος σεφ το σερβιρει σαν συνοδευτικο πιατο..πολυ

σπανια θα σερβιριστει ενα ψεμα σαν κυριο πιατο..ειναι πολυ

παρακινδυνευμενο και ο σεφ πρεπει να ειναι σε θεση να το υποστηριξει με ακομη μεγαλυτερη πειθω..

Συνηθως σε τετοιες περιπτωσεις το συνοδευει με μια γενναια ποσοτητα αλκοολ για να αποπροσανατολισει ελαφρως τις αισθησεις του πελατη του...

Παρ'ολα αυτα το σουφλε σαν κυριως πιατο παραμενει αμφιβολο για την επιτυχια του...

Το tip του σεφ ειναι πως αν ανηκετε στους τολμηρους και θελετε να

δημιουργησετε ενα τετοιο πιατο,ειδικα αν ειναι απο τις πρωτες σας

αποπειρες,να κανετε αρκετο practice πριν αν θελετε να πετυχετε εστω και μερικως τα αποτελεσματα που θελετε...

Και κυριως,ποτε, μα ποτε μη δειξετε το παραμικρο ιχνος δισταγμου κατα το σερβιρισμα'μη κομπιασετε,γιατι τοτε θα κινησετε υποψιες στο πελατη πως αυτο το πιατο κρυβει κατι περισσοτερο απο το συνηθισμενο του γευμα..

Σερβιρεται το σουφλε σας με ανεση, απαλοτητα και ενα ελαφρυ χαμογελο ευγενειας..

Οφειλετε εν τουτοις να ξερετε πως ενα σουφλε ψεματος δεν μπορει  να συνοδευει συχνα τα δειπνα των πελατων σας..οσο πιο φειδωλα το χρησιμοποιειτε τοσο πιο δυσκολα θα γινει αντιληπτο...

Ποτε μην υποτιματε την κριτικη ικανοτητα του ουρανισκου του πελατη σας..

Ενα ψεμα ανεξαρτητως απο το πελατη στον οποιο σερβιρεται οφειλει να ειναι οσο το δυνατον πιο προσεγμενο..ακομη και οι πιο αφελεις ουρανισκοι μπορει να ειναι σε θεση καποια στιγμη να αντιληφθουν την απατη αν δεν ειναι προσεγμενη και καλοσερβιρισμενη...

Και να θυμαστε...practice makes perfect..μπορει στην αρχη να σας φανει δυσκολη η τεχνη του σουφλε αυτου.. αλλα με το καιρο θα συνηθισετε και θα μπορειτε να το σερβιρετε με ανεση ανα πασα στιγμη χωρις καποια ιδιαιτερη προετοιμασια..

Ο σεφ σας ευχεται

Καλη επιτυχια και Καλο Μαγειρεμα...

Αναζητωντας ενα αγεννητο θεο

Αληθεια τι ειναι ο θεος?
ειναι παντοδυναμος?παναγαθος?πανοπτης?
ή μηπως ειναι κι αυτος ενα δημιουργημα του ανθρωπινου νου?ενας τροπος να δωσει σχημα και προσωπο σ'ολα οσα δε κατανοει?σ'ολα οσα ειναι πανω και περα απο αυτον?

Στο διαβα των αιωνων μειριαδες θεοι γεννηθηκαν και πεθαναν,κι αλλοι τοσοι θα γεννηθουν και θα πεθανουν μετα απο αυτους... Γιατι οι θεοι γεννιουνται απο τον ανθρωπο...ζουν και τρεφονται απο αυτον...αναπαυονται στα σκοτεινα δωματια του μικροσκοπικου του νου...ο θεος ειναι η αναγκη του ανθρωπου για κατι ανωτερο απο αυτον...κατι ισχυροτερο...

Ο θεος ζει,οριμαζει και εξελησσεται,ακολουθει τις αναγκες του ανθρωπου ανα τους αιωνες,παιρνει μορφη μεσα απο αυτεςautes,δημιουργει ενα προσωπο...ή καλυτερα ενα προσωπειο...μια μασκα.. Κι οταν το πληρωμα του χρονου ερθει..οταν σταματησει να εξυπηρεται αυτες τις αναγκες..οταν ο ανθρωπος δημιουργησει ενα νεο "μοντελο" θεου...ο παλιος θεος πεθαινει...

Ο θεος πεθαινει οταν δεν υπαρχουν ανθρωποι πια να πιστευουν σ'αυτον..
Γερνα..σειρικνονεται τοσο,ωσπου να γινει ενα διαφανο αερικο..ενα φαντασμα...και να χαθει..
Για καθε ανθρωπο..για καθε φυλη..για καθε γενος υπαρχει κι ενας διαφορετικος θεος...
Καθε ανθρωπος τον δημιουργει...τον πλαθει...τον καλλιεργει..του δινει προσωπο και ονομα..
Καθε θεος αντικατοπτριζει τους ανθρωπους..την εποχη και τις αναγκες που τον δημιουργησαν...
Συνεπως ο θεος ζει μεσα μας και πεθαινει μαζι μας...ειναι ενα με μας και δεν εξυπηρετει τιποτα περισσοτερο απο τις αναγκες και τον ευησυχασμο των φοβων μας...


Γιατι ομως δημιουργουνε θεους και δαιμονες?
Γιατι να μην ειμαστε οι ιδιοι κυριοι και θεοι του εαυτου μας?
Γιατι να καταφευγουμε σε "πατεριτσες"ενω μπορουμε να βαδισουμε με δυο δυνατα και γερα ποδια?
Τα ζωα..τα φυτα...δεν δοξαζουν τιποτα περισσοτερο απο τον ηλιο..το χωμα..τη βροχη..
Ο ανθρωπος γιατι πασχιζει τοσο να εξαρτηθει απο κατι?
...μαλλον ο μονος λογικος λογος..ειναι για να εχει μια ιδεα..ενα "κατι" να τον καθοδηγει και ισως να τον φρεναρει...να φρεναρει δηλαδη τις καταστροφικες/αυτο-καταστροφικες του τασει..την εμφυτη ταση του για βια..βια και καταστροφη...

Ερευνητικο παραληρημα ευτυχιας

Oλοι υποτειθεται πως ερχονται σ'αυτo το μικρo πλανητη με ενα και μονo σκοπo...την ευτυχια...

Τι συμβαινει ομως οταν η ευτυχια τους ειναι στα χερια αλλων?γιατι η ευτυχια δεν ειναι,δυστυχως, παντα στα χερια μας...μακαρι να'ταν...

Τι συμβαινει αν ομως οι ανθρωποι βολευτουν με προσορινες λυσεις που δεν προσφερουν την ευτυχια παρα μια ευημερη πλασματικη ευχαριστηση?

Tελικα τι αξιζει περισσοτερο?...η απολυτη ευτυχια με οποιοδηποτε κοστος...η μια ευημερη,πιο βατη καθημερινη,μικρη ευχαριστηση?..

Tελικα αξιζει για χαρη ενος τωρα να χαραμιστουμε σ'ενα συμβιβασμο..να χαραμισουμε ενα μετα?...ή αξιζει για χαρη ενος μετα να χαραμισουμε ενα τωρα?..

Mεχρι που θα εφθανε ο ανθρωπος για να κατακτησει μια απολυτη ευτυχια?ποσα θα μπορουσε να ανατρεψει..να καταστρεψει...να θυσιασει για χαρη της?αληθεια θα μπορουσε??..

Κι αν ομως η ευτυχια δεν υπαρχει?κι αν ειναι κατι το πλασματικο?το ουτοπικο?θα συνεχισεις να κινηγας ανυποτακτες χειμερες ή θα βολευτεις?

Aν τα εχεις χασει ολα...που καταληγεις?

Yπαρχει καποιo αποτερo διδαγμα σ'αυτο τo ερευνητικo παραληρημα??

Ορισμοί.....

To Πραγμα,η εννοια τoυ Πραγματος,οριζεται παντα σε συναρτηση με αλλες εννοιες που συνδεονται με αυτο με καποιο τροπο και τις περισσοτερες φορες μαλιστα αντιθετικα...το μαυρο οριζεται σε σναρτηση με τα αλλα χρωματα..και κυριως τo λευκo...τo σκοταδι σε συναρτηση με τo φως..τo κακo σε συναρτηση με τo kαλo...

Tελικα oλοι oριζομαστε σε συναρτηση με αλλους.... φιλους...εχθρους...γονεις...γνωστους...πρωην..νυν...

οριζομαστε αναφορικα με τη γνωμη που εχουν σχηματισει εκεινοι για μας....

Tελικα ομως μεσα απo oλα αυτα τα οριζομενα "προσωπα" ποιοι και τι πραγματικα ειμαστε?πισω απο oλες αυτες τις μασκες τι υπαρχει?υπαρχει κατι?ή τo μoνo πoυ μενει ειναι τo απολυτo κενo?το τιποτα?

τι μενει oταν αποταχθει η τελευταια μασκα?μηπως τo τιποτα?μηπως τελικα ειμαστε o,τι ειμαστε χαρη στα ματια των αλλων?

οταν εμεις κληθουμε να oρισουμε τον εαυτo μας..πως τον οριζουμε?

Ειμαστε τo συνολo..oι μασκες....ή τo τιποτα..τo κενo?

Oταν σβησουμε εμεις oι γνωμες των αλλων για μας θα συνεχισουν να υπαρχουν...αν σβησουν oλες oι γνωμες θα σβησουμε κι εμεις??..