Οικονο-ποιητικη κριση

Αγγελομαζευομαι και διαβολοσκορπιζομαι..

μεσα σ'ενα οχετο φτηνο-ποιησης καταχραζομαι τη γλωσσα...

Αγοραζω λεξεις απο τα καλαθια προσφορων

και τις στολιζω με ανακυκλωσιμα σκουπιδια...

Οι ομορφες λεξεις ειναι ακριβες και περναμε κριση..

Τα ονειρα ειναι ακριβα..και δεν εχω ν'αγορασω..

Φοραω τα παλια,τα σκισμενα μου,τα βρομικα και πολυφορεμενα

χωρις καλτσες...και τσαλαβουταω στα λασπονερα της ζωης μου..

λεω πως ζω....μα τα ποδια μου εχουν μουδιασει απο το κρυο..

Πλεκω σε εξεις λεξεις....για να αποδρασω απ'το κελι μου..

μ'ενα τριμμενο σκοινι-θηλια..

Αγοραζω ζωη ξεπουλωντας τα ονειρα μου..

ξεπουλω τα ονειρα μου αγοραζοντας λεξεις...να περιβαλω τη γυμνια μου....

και φτου κι απ την αρχη...φτου και σε μενα!

Μασκαρατα

ζαλισε με...χορεψε με....
μεχρι το ξημερωμα...
οχι δε με νοιαζει ποιος εισαι..
αποψε σε χριζω ονειρο μου...

σταξε μου ροδονερο
ταξιδεψε με μεσα στη βενετσιανικη μεθη..

μια μασκα..ενα ψεμα...μια νυχτα..
εσυ δεν θα'σαι συ...κι εγω...
εγω θα'μαι το νοθο παιδι της νυχτας
ενας εξοριστος της χωρας του Ποτε..

νιωσε την ανασα μου..καυτη και μεθυσμενη
να παταει απαλα πανω τις νοτες
σφιξε με...

αποψε ντυθηκα πλανη..
κι εσυ....εσυ ντυθηκες ψεμα..

αυριο....αυριο θα'ναι αργα...
αργα για τα παντα.....