Για μια βροχη που αργησε να'ρθει..

Σταλαξε ο ουρανος κοκκινα δακρυα

πυρωμενα καρφια

στου μνηματος μου σφυχτα

επανω τα σκασμενα ξυλα

Και κλειδωσε μεσα

'κεινα λασπωμενα δαχτυλα

που στις σκιες του μισοφεγγαρου

κραυγασαν χωρις μιλια...

"Βροχη!γιατι μου κλεψες τα δακρια??"