-κοιτωντας το- Τιποτα (#2)

...Προχωρωντας το πετροχτιστο μονοπατι παρατηρεις το καπνο που αναδυεται από τη στρογγυλη της καμιναδα..-καλο σημαδι ..κατω από την ομπρελενια σκεπη του μανιταριου, το ματι σου πεφτει στα ξυλινα υποστυλωματα δεξια και αριστερα σου και το μικρο παραθυρακι στη κορυφη του….οχι ο γερος δε δεχεται φιλοξενουμενους ετσι απλα….το δωματιο αυτο αν το χρησιμοποιησεις θα’σαι από τους λιγους εκλεκτους..

Το ματι σου πεφτει στο κατω παραθυρο της καλυβας….μεσα από το φιλιστρινι ένα φως κεριου αχνοφαιει …τοτε μπορεις να ξερεις….. σε περιμενει..

Μπροστα από τη πορτα, στεκεσαι λιγο και παρατηρεις την ξυλογλυπτη καμαρα της και το αχνο φως του κεριου της γυαλινης λαμπας,οπου μεσα στην σιδερενια της θηκη καιει διακριτικα από πανω σου, καθως ολογυρα νυχτωνει …αντιλαμβανεσαι το παιχνιδισμα των σκιων στους κορμους της πορτας μεσα στους ροζους και τα βαθουλοματα του ξυλου..

Κοιτας για μια στιγμη το μπρουτζινο χερουλι…και χτυπας……